25 اوت 2022- کانادا: بر اساس یافته های یک آنالیز در دنیای واقعی، هموگلوبین A1c بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 که از پایش مداوم قند خون (CGM) استفاده می کردند، در طی 6 تا 12 ماه کاهش قابل توجهی را نشان داد.
دکتر الکساندر ابیتبول و همکارانش درLMC Diabetes & Endocrinology در تورنتو، نوشتند: علاوه بر این، کاربران CGM زمان واقعی، زمان کمتری را زیر محدوده ی هدف قند خون، زمان قابل توجه بیشتری را در محدوده ی هدف گذراندند و تغییر پذیری گلایسمی(نوسانات گلایسمی در یک زمان مشخص) کمتری را در مقایسه با گروه همسان شده در این مطالعه تجربه کردند.
مطالعات قبلی نشان داده است که در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1، هم CGM زمان واقعی و هم CGM اسکن متناوب، نتایج گلایسمی را بهبود می بخشند. در این مطالعه، که در Diabetic Medicine منتشر شده است، نتایج گلایسمی در دنیای واقعی در ماه ششم و دوازدهم استفاده از CGM، در دو گروه از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 همسان شده که برای اولین بار استفاده از CGM زمان واقعی(rtCGM) یا اسکن متناوب دستگاه پایش قند خون (isCGM) را آغاز کرده بودند، مقایسه شد.
محققان از داده های ثبت دیابت LMC کانادا استفاده کردند. افراد واجد شرایط برای شرکت در این مطالعه، باید: مدت زمان تشخیص دیابت نوع 1 در آنها کمتر از یک سال می بود، سن آنها کمتر یا مساوی 18 سال می بود و برای اولین بار از یک دستگاه CGM زمان واقعی یا یک CGM اسکن متناوب، یا از گلوکومتر برای اندازه‌گیری قند خون خود (SMBG) بین ژانویه 2018 تا دسامبر 2020، استفاده می کردند.
نقطه پایانی اولیه هموگلوبین A1c، در گروه های همسان شده ی CGM زمان واقعی و CGM اسکن متناوبدر 6 تا 12 ماه پس از استفاده از این دستگاه هاو در گروه‌های CGM و SMBG همسان شده، بود. پیامد اولیه با استفاده از یک مدل رگرسیون خطی چند متغیره پس از تعدیل HbA1c پایه به عنوان یک متغیر، ارزیابی شد.
187 فرد استفاده کننده از CGM زمان واقعی و 230 بیمار استفاده کننده از CGM اسکن متناوب واجد شرایط همسان سازی تلقی شدند. پس از تطبیق نمره ی پروپنسیتی، 143 بیمار در هر گروه قرار گرفتند.
بر اساس این مطالعه، محققان نتایج زیر را گزارش کردند:
· بهبود HbA1c در کاربران CGM زمان واقعی به‌طور قابل‌توجهی در مقایسه با کاربران CGM اسکن متناوب بیشتر بود (تفاوت تعدیل شده= 3 - میلی‌مول بر مول).
· زمانی که HbA1c قبل از استفاده از این دستگاه ها کمتر از 69 میلی مول بر مول بود، کاهش بمراتب بیشتری در HbA1c برای کاربران CGM زمان واقعی، در مقایسه با کاربران CGM اسکن متناوب، (اختلاف تعدیل شده= 4- میلی مول بر مول)و کاربران گلوکومتر(اختلاف تعدیل شده، 3- میلی مول بر مول) گزارش شد.
· گروه CGM زمان واقعی، زمان قابل توجه بیشتری را در محدوده ی هدف (58.3 ± 16.1 درصد در مقابل 54.5 ± 17.1 درصد) و زمان پایین تری را زیر محدوده ی هدف (2.1 ± 2.7 درصد در مقابل 6.1 ± 5.0 درصد)، گذراندند، همچنین گروه CGM زمان واقعی، تغییر پذیری قند خون کمتری را در مقایسه با گروه CGM اسکن متناوب تجربه کردند.
نویسندگان نوشتند: در این تجزیه و تحلیل دنیای واقعی، هموگلوبین A1c بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1، که از دستگاه CGM زمان واقعی(پایش مداوم قند خون) استفاده می کردند، پس از 6 تا 12 ماه در مقایسه با CGM اسکن شده ی متناوب، کاهش بیشتری یافت.
همچنین، کاربرانCGM زمان واقعیدر مقایسه با گروه مشابهی از کاربران CGM اسکن متناوب، زمان بیشتری را در محدوده ی هدف قند خون، زمان کمتری را در زیر محدوده ی هدف گذرانده و نوسانات گلایسمی کمتری را تجربه کردند.
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/real-time-cgm-use-tied-to-better-glycemic-outcomes-in-type-1-diabetes-than-intermittently-scanned-cgm-study-97948